عقد

عقد سنتی:

عقد سنتی یا عقد دینی یکی از آداب قدیمی در میان اقوام مختلف به شمار می رود .
در این عقد عروس و داماد در مقابل سفره ی عقد می نشینند و به خطبه ی عقد که عاقد آن را جاری می کند گوش می دهند و در پایان خطبه با یکدیگر پیوند زناشویی می بندند در این عقد در طول جاری شدن خطبه ، دختران مجرد در بالای سر عروس و داماد با نگه داشتن سفره و به هم سابیدن قند در سفره ی بالای سر عروس و داماد خواهان شیرین کامی و ابدی بودن این وصال می باشند.

سابیدن قند عقد

در بعضی از شهر ها این رسم نیز وجود دارد که با گذاشتن تکه نان یا نان سنگک در زیر سفره ی قند ساب برای ریخته شدن تکه های قند در نان، آن را بین دختران مجرد برای برای بخت گشایی و خوشبختی استفاده میکنند.
بعد از پیوند ، عروس و داماد در دهان یکدیگر عسل می گذارند که این نشانه ی داشتن زندگی مشترک شیرین است.

عسل نشانه شیرین کامی

عقد آریایی:

عقدآریایی امروزه در بیشتر مراسمات عقد برگزار میشود و ریشه در میهن پرستی ایرانی و رسم و رسوم دینی و فرهنگی غربی را دارد .
در این عقد عروس و داماد با حضور جمعی از میهمانان با سوگند یاد کردن و تعهد دادن جهت وفادار بودن به همسر می باشد که میهمانان نیز باید عروس و داماد را در بیان جملات عقد آریایی همراهی کنند .

عقد آریایی

عقد آریایی حتما باید پس از عقد شرعی برپا شود و تنها خواندن عقد آریایی سبب محرم شدن عروس و داماد نخواهد شد.
هزینه عقد آریایی معمولا رایگان است و دفتر های ثبت ازدواج این کار را به تقاضای عروس و داماد انجام می دهند.

متن عقد آریایی به این صورت می باشد :
عروس و داماد دست در دست یکدیگر و رو به روی یکدیگر این جملات را به ترتیب میگویند :
داماد: به نام نامی یزدان ، من تو را برگزیدم از میان همه خوبان، میان این گواهان بر لب آرم این سخن با تو،وفادار تو خواهم بود ، در هر لحظه و هر جا ، پذیرا میشوی آیا تو با من این چنین هستی که من با تو ؟!
عروس: به نام نامی یزدان ، پذیرا میشوم مهر تو را از جان ، هم اکنون باز می گویم میان انجمن با تو ،وفادار تو خواهم بود در هر لحظه و در هر جا ،برای زیستن با تو ، تو هم با من چنان با مهر پیمان کنی که من با تو .
عروس و داماد : تو چون هم آشتیان خواهی شد با من ، تمام عمر خواهم بود یک جان در دو بدن ،با تو بهشت عشق سازم خانه را ، سرشار از مهر و وفا و عطر و یاسمن با تو .
گواهان این پیوند :
همایون باد این پیمان ، همایون باد این پیوند ، گرامی باد این سوگند، همایون باد .

مهرآذین